Ako si Amy, 20, taga Negros, anaa karon sa Cebu nagtrabaho isip katabang sa balay.
Upat mi kabuok katabang diri ug ako ang gi-assign isip labandera kay ako may labing bag-o diri. Wala ko masayod kon wa ba ganahi ang akong mga kauban diri sa akong gi trabahuan kay di man sab sila makigsuod nako.
Usa ka adlaw niana, ako ang gipabantay sa anak sa akong amo sa yaya niini kay naa kuno siyay ipaplantsa sa usa ka kauban namo. Dihang nisulod ang akong amo nga babaye ug nangutana asa ang yaya sa bata, akong gisultihan na naa sa quarter kay nagpaplantsa sa senina.
Pag-adto sa akong amo, iya man nga naabtan ang akong mga kauban nga gatabi ra ug nagsige lang og pangatawa nga naggunit sa ilang mga cell phone. Gikasab-an sila.
Human adto, nisulod ang akong kauban sa kwarto ug gikuha ang bata nga suko kaayo nako kay sumbongera kuno ko. Kon wala ang akong amo sa balay, tabangan ko nila og libak ug pasingitan ko nila ug ingnon ko nga sipsip. Sipsip diay nang wa ko masayod nga kasab-an sila? Nisulti ra man ko kay amo gud. Halos di nako kaagwanta ug kaulion na ko sa amo. Unsa man ang akong buhaton? Palihug tambagi ko, Papa Joe.
Amy
Amy,
Ayaw og uli kay dili sayon pagpangita og trabaho ron. Usa pa wala man ka niari para nila. Naa ka diri para makatrabaho. Bisan asa ka ug bisan unsa nga klase sa trabaho, bisan magtinarong ka, naa gyud na ang suya. Di gyud na mawa natong mga Pinoy (pwera sa uban, dili tanan).
Ang maayo nimong buhaton mao ang pag focus na lang sa imong trabaho, basta di lang ka nila pasakitan. Pasagdai nang mga palaaway kay ang Ginuo galantaw ana nila. Wala man say laing kalingawan mao na nga initan sad ka. Ayaw na lang sab og sumbong sumbong kon mahimo kay samot ka nga ingnon nga sipsip.
Basta magtarong lang ka sa imong trabaho, moabot ra ang oras magmahay na ang imong kauban sa papasingit nimo. Iampo lang na sila nga makat-on sa pagbinuotan kay kon patulan na nimo sila, wala nakay kalainan ana nila ana. Kana lang ug daghang salamat.
PAPA JOE
No comments:
Post a Comment